Jaki jest skład chemiczny poliwęglanu, kiedy powstał i kto go odkrył
Poliwęglan, znany pod skrótem PC, jest termoplastycznym polimerem poliwęglanowym, który jest produkowany przez
reakcję polikondensacji między bisfenolem A (BPA, o strukturze chemicznej C15H16O2C15H16O2) i fosgenem
(COCl2). Proces ten prowadzi do utworzenia długich łańcuchów polimerowych, gdzie grupy bisfenolu A są połączone
przez grupy węglanowe, co można przedstawić jako powtarzający się element strukturalny:
−O−(C6H4)−C(CH3)2−(C6H4)−O−CO−−O−(C6H4)−C(CH3)2−(C6H4)−O−CO−.
Poliwęglan jest unikatowy pod względem swoich właściwości fizycznych i chemicznych. Jest przezroczysty jak
szkło, ale znacznie bardziej wytrzymały na uderzenia i lżejszy. Ponadto wykazuje dobrą stabilność termiczną,
jest odporny na działanie wysokich temperatur, co sprawia, że może być używany w aplikacjach wymagających
bliskiego kontaktu z wysokimi temperaturami.
Historia poliwęglanu sięga lat 50. XX wieku:
-
1953 rok: Hermann Schnell z Bayer w Niemczech oraz Daniel Fox z General Electric w USA
niezależnie od siebie syntetyzowali poliwęglan. Obaj naukowcy odkryli ten materiał, pracując nad różnymi
projektami badawczymi, i obie firmy szybko wprowadziły ten plastik do produkcji komercyjnej.
-
1955 rok: Bayer zaczął produkcję pod nazwą handlową Makrolon, a General Electric pod marką
Lexan.
-
Odkrycie: Choć obaj naukowcy są zazwyczaj uznawani za "odkrywców" poliwęglanu, istnieją
dowody na to, że pewne formy polimerów węglanowych były znane już w latach 30., ale nie zostały rozwinięte
komercyjnie do lat 50.
-
Rozwój rynkowy: W ciągu kilku dekad po swoim odkryciu, poliwęglan znalazł zastosowanie w
wielu dziedzinach przemysłu. Jego przejrzystość i wytrzymałość na uderzenia uczyniły go idealnym materiałem na
takie produkty jak soczewki ochronne, komponenty elektroniczne, kompakty CD i DVD, a także jako zabezpieczenie
w obiektach wymagających bezpieczeństwa, takich jak banki i areny sportowe.
Poliwęglan jest również często wykorzystywany w budownictwie, na przykład w świetlikach dachowych, ze względu
na jego lekkość, odporność na uderzenia i zdolność do filtrowania promieniowania UV przy zachowaniu wysokiej
przejrzystości. Mimo kontrowersji wokół bisfenolu A i jego wpływu na zdrowie, poliwęglan nadal pozostaje
popularnym materiałem, chociaż branża poszukuje alternatywnych materiałów, które mogą zaoferować podobne
właściwości bez obaw o BPA.
Jaka jest żywotność prawidłowo zamontowanego poliwęglanu komorowego
Żywotność poliwęglanu komorowego może być różna i zależy od wielu czynników, takich jak jakość materiału,
warunki środowiskowe, ekspozycja na promieniowanie UV, poprawność montażu oraz regularność konserwacji. W
prawidłowych warunkach, z odpowiednią instalacją i utrzymaniem:
-
Oczekiwana żywotność: Poliwęglan komorowy może wytrzymać od 10 do 20 lat, a niektóre produkty
wysokiej jakości mogą oferować gwarancję nawet do 25 lat.
-
Odporność na UV: Żywotność poliwęglanu komorowego może być znacznie wydłużona dzięki
zastosowaniu powłok UV, które chronią materiał przed szkodliwym wpływem promieniowania słonecznego.
-
Warunki eksploatacji: Czynniki takie jak ekstremalne temperatury, grad, śnieg i deszcz, a
także zanieczyszczenia chemiczne i mechaniczne mogą wpływać na żywotność poliwęglanu.
-
Konserwacja: Regularne czyszczenie i konserwacja mogą znacząco wydłużyć żywotność
poliwęglanu, zapobiegając żółknięciu, matowieniu i osłabieniu strukturalnemu.
-
Instalacja: Prawidłowo zaprojektowany i wykonany montaż, z uwzględnieniem dilatacji, drenażu
i odpowiedniego zabezpieczenia krawędzi, jest kluczowy dla zapewnienia długiego okresu użytkowania.
Podsumowując, poliwęglan komorowy może być bardzo trwałym materiałem, jednak jego żywotność będzie zależeć od
jakości zarówno samego produktu, jak i instalacji, a także od warunków środowiskowych i regularności
przeprowadzania konserwacji.